زندگی من و تو انگار تو یه قایق کوچیک دو نفره است که هر لحظه با هر موجی زیر و رو میشه و جونمون رو به خطر میندازه، اما من و تو خودمون رو محکم به اون قایق بستیم، اتفاق بد زیاد میفته، اما من و تو همیشه به قایقمون که عشقمونه چسبیدیم، گاهی اونقدر دریا طوفانیه که برای نجات جونمون سرمون و پایین میگیریم و تو اون لحظه که خیلی کوتاهه همدیگه رو نمی‏بینیم، اما به محض اینکه چشمون به همدیگه و قایقمون که بعضی جاهاش شکسته اما هنوز محکمه میفته، تمام کوفتگی هایی که ضربات امواج رو تنمون گذاشته تحمل می‏کنیم و با آفتابی شدن آسمون دریای زندگیمون، همه‏ی بدیها فراموش میشن، باز من و تو کنار هم تو قایقمون (که الان 206 تیپ 3 هستش!) دراز میکشیم و تو بغل هم حموم آفتاب می‏گیریم....

دوستت دارم، صدای تو مثل آهنگ امواج دریاست تو گوش من،

مرغ دریایی من! همینطور که پرواز میکنی، منو از زیر آب ببین و بیا شکارم کن!  ( از طرف همون ماهیه که میخواستی کرم قلاب ماهیگیرش باشی(یادته؟)!)